Düşünür; yeniden düşünen ve şimdiye kadar üzerinde düşünülmüş şeylerin asla yeterince düşünülmemiş olduğu kanısına varan kimsedir. (Paul Valery)
Paylaş
sen kimsin bilmiyorum beklemeyi sevdiğimden beri seni b e k l i y o r u m
la natürelliğimden başlıyorsun çalmaya hangi enstrümanlardan acemiliği öğreniyorsun / bilmiyorum külli ezberlemişsin yüzümü aşk’ın panoramasından yüreğimi seyrediyorsun ben ki hiç seyretmedim kendimi kadınlığımdan hüzzamlığa geçiş izni ile büyüyorum
bekle canım hiç tanımadan söylenmiş türkülerden geçer sevdalıklarım gözlerime bak! bir iki elaya çalar belki tütünsü yakarışlarım
ben bir kaç senedir fikrime muhalif düşler görüyorum sen bil canım martılardan bile korkuyorum, mavi denizler gelince üzerime sırtımdan vuran balıkları almıyorum artık koynuma bir iki dalga yutuyorum,genzimde kalıyor usulca bileklerimden öpüyorum sen bil canım hiç kimsenin canını yakmıyorum
begonyaları asıyorum boğazıma bir fulya,bir nergis saklıyorum baş ucumda aciz besteler yapmıyorum, kapından dönercesine sen duy canım bir bilsen biçareliğe kaç şiirler yazıyorum ne kadar büyüyorsam aşk’ta eşitliyorum acılarımı ayrılıkla
anla canım bir bilsen söyleyemediklerim kadar yaşlanıyorum söyleyemediklerim kadar sana yaklaşıyorum anla artık hem sırdaşım, hem yoldaşım uyuştu tüm yürek ağrılarım ben söylemeden sen anla artık canım...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aşk'ın Panoraması şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Aşk'ın Panoraması şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ben söyle(yeme)dim ya hani daha önce de, gelmesen de beklerim, anla(ma)dın değil mi? o halde, gözlerimin lisanını çözmek için dahi olsa, gelmelisin. ...
Güzel bir şiirdi. Aşk bilinmek istiyor nihayetinde. Divan şiiri seven bir okur olarak bu platonik temayı severim. Aşık, sevgiliden ayrı kaldığı her anı, bu anın hüznünü ve düştüğü halleri terennüm eder. İstediği, vuslat vaki olduğunda bunları sevgilinin de bilmesidir. Sevgili bir gün bunları öğrenmeyecekse dillendirmenin de anlamı yoktur. Derdin söz olup yâre kavuşması ve yârin aşığa merhamet etmesi vuslat beklentisinin özünü oluşturur. Lakin siz sevgilinin sözden ziyade halden anlamasını isteyerek şiiri zirve bir duyguda bitirmişsiniz. Tebrik ediyorum.
Her mısra ayrı yakıyor...
Yanmayı sevmek, beklemeyi sevmek; öğrenmişsek aşkdan...
Başkaydı...