KELEBEK KANATLARI
Adını yazdığım kerpiç duvarlara,
Yağan yağmurun tutsağındalar,
Her tanesinde başak gibi dolgun,
Vurunca siler acımadan ismini!
Yazarım yine derin çizgilere,
Kerpiç duvarın soluk yüzüne…
Anılarda yaşamaktansa,yazarım seni,
Yok olup göçene kadar sessizce..
Adını yazdığım kerpiç duvarlar,
Sarıp sarmalamış kundak da ki çocuk gibi,
Bedenimi,bazen üstüme döker dururum,
Kelimeleri anlatmak istesem de,
Dilim düğümlenir çırpınırım sözlerde,
Bir türlü çıkmaz dilimden o iki sözcük,
Avare olmuş dilim şimdilerde..
Her yazdığımda ismini çaresizce,
Karşına geçip saatlerce baktığım,
Öksüz kelimelerin başını okşar gibi,
Bin şefkatle severim ismini,
Adını yazdığım kerpiç duvarlar,
Her zerresi ayrı ayrı anlatır umutlarını,
Sahile vuran dalgaların iniltisi
Arkasında neler gizli gizemli,
Dönüp baktığım çevresinde ,
Yok oluşumun izleri gizli..
Gelip kurtarsan bir yudum su versen,
Adını yazdığım kerpiç duvarlar,
Topraktan doğmuş,benim gibi bir de sen,
Ben yazarken seni toprak duvara adını,
Sen öyle yüksek duvarlar örmüşsün ki!
Çevirmişsin etrafını göz yaşlarıyla,
Dokunabilsem o ürkek buğulu gözlerine,
Korkma incitmem silerken gözlerini,
İpekböceği gibi örmüşsün kozanı,
Dokunduğum sadece ipek ya sen,
Her uzattığım el boşta kaldı,
Dönüp baktığımda geriye ümitsizce,
Kalan kelebek kanatları sadece…