SEN YOKSUN
SEN YOKSUN
Kayıp bir şehirdeyim şimdi sen yoksun, Kıyılara vuran köpük köpük dalgalarda, Her süzülen o dalga deniz mavisinde, O buğulu şarkı söyler gibi sesinde, Martıların acı çığlıkların da sen yoksun… Vursam başımı o yosunlu taşlara, Etrafa saçılmış derbeder hayatımda, Kaplayan benliğim sessizliğinde sen yoksun, Açıklarda savrulmuş dümensiz gibi, Kaybolmuşluğumun adı gizili yaslarda, Gülmek istese de yüzüm,kalbim acılarda, Kayıp şehirde ararken seni sen yoksun… Kimi zaman uçurum kenarları da dolaşsam da, Bazen de düşüp kalsam da acılarda, Sırdaş olduğum o yalnız limanlar, Alıp götürsün beni de uzaklara,sen yoksun, Ne olur bir nefes ver artık! Çok bekledim baş uçunda.. Nefesim sen değimliydin her seferinde, Yağmurlarda süzülen serçeler de sen yoksun… O gülerken gözlerin elası bin dünya! Bakıp da doyamadığım o damla gözlerine, Çoğu zaman sesizce süzülen yaşlarda , Ne sen kalırsın nede ben şu yalnızlıklarda Bastığım toprağa ,bazen öpüp öpüp sarıldığım, Beni saran mutlulukları sevecen yüreği, Bir gün yorgan olacak bana,sen yoksun… Bir kez olsun seni unutmayan, Her anında senin saçlarına taç yapan, Kayıp şehirlerde hep sen aranan, Rüzgarlarda süzülün siyah saçlarında , Ayağıma bağladım hicran göz yaşların, Sürükleyip götürsem de bir ömür boyu, Kalbime taktığım o aşk kelepçesinde , Kayıp bir şehirdeyim sen yoksun… |