Sevgiliye Sitem Ağıdı
Gecelerin cesur karanlıklarıyla sözlenen hüzünlerim
Yine firar ediyor kalbimin odalarına Yüreğim yokluğunu gözyaşlarıyla ısıtıyor Kalemim ise sayfalarımla ölümbaz bir köşekapmaca oynuyor Biraz sen biraz da ben esen rüzgar Sürükleyemiyor bizi vuslatların kıyısına Sen yakınımda uzak diyarları andırırken Ben bu şehrin semalarına yüreğimi açıyorum duysun beni gökkuşağı Benim gökkuşağım isminin harfleriyle donatılmış Ne sarı ne de turuncu tanıyor Sadece yokluğunun kan kırmızısını damlıyor gözlerim Sana sesleniyorum "Yegane Hasretim" Sen hiç yağmurlarda ağladın mı hüsranlarını? Gecelerce bekledin mi ürkek bir sükünetin tebessümünü? Sen hiç mutluluğu aradın mı,keşfetmeye çalışırcasına? Hiç yarınların kavgasını dertleştin mi hüzünbaz dünlerinle? Geceler şahidimdir Ben bunları yaşadım Yani anlayacağın hüsranlar yüreğimden silinmedi hiçbirzaman Karakışlara bir bahar umuduyla bakmayı Yağmursuz toprakları gözyaşlarınla ıslatmayı Hüzünlere yarenlik eden ürkek yalnızlıkları Sen nereden bileceksin. Sen gözlerini gelecek için açarken Ben hasretini öpüyorum üşüyerek Sen baharımsı saçlarına koşarken sarı Çiğdemlere Ben karakışlarımla ayazlara teslim oluyorum Sen hüzünlere en mitralyöz kademleri basarken Ben hüzünlerimle dertleşiyorum Duy beni ne olursun GÜNEŞ GÖZLÜ Sevdamla yüreğine secde ettiğimi Dualarımın insaf bekleyen yalvarışlarını Duymuyormusun? Görmüyormusun? Marx’ın sürgün edildiği cehennem şahidim olsun ki Ben sensiz cennetimi cehenneme çeviririm Sensiz kalırsam eğer Hercai bir çiçek kapatacak gözlerimi Şahadetim isminle yalvaracak merhametsiz Tanrıya Şemsiyem açılamayacak bir daha hüsran yağmurlarına Sensiz kalırsam eğer Haritalar senli ülkeleri,şehirleri,labirentleri değil Ölümün Kuzeyine sürgün coğrafyaları gösterecek Lügatlarımda manası boş bırakılan "sensizlik"kelimesi Lügatlarımda ölümün kanayan yanı olarak yerini alacak. Unutma ben sensiz kalırsam Ölümler bana "Hoşgeldin"halılarını serecek Sen başarılarınla övünürken Ben 28,29,30,31 değil asırlar çeken Sensiz ayların hasretini kutluyorum Uykular kapatamıyor yalnızlığın gözlerini Ne olur gözlerini gözlerime ikram edip gel artık Aşkımın ölçüsü uzaklar mı olmalıydı? Nefes nefese titrediğimiz anlar Bakışlarımıza metraj olamazmıydı? Neden hep yollar yakınken uzak görünürdü? Uzaklarımız yakından daha da yakın olabilirdi. Müptelası olduğum gecelerde Saatler artık seni sen vurmuyor Karanlıklar ise parçalıyor yaralı sözlerimi Parantezlerim bile senin adınla yemin ediyor cümllerde Şehrin hüzünleri kümelenip bağdaş kurmuş Kokuna hasret yıldızsız gecelerimin üstüne Damla damla kan akıyor gözlerimden Peronlarca dizilmiş olan yalnızlıklarımın üstüne Gelen hiçbir yolcuda sana benzemiyor Kimse sen kadar sen olamıyor bana Yokluğun ölüm olsa gerek Sana taptığımı belki bir şiirle anlatamam ama Şunu bil Hasretim Ekmekle suya duyduğum ihtiyaç kadar SANA İHTİYACIM VAR.. |