YERYÜZÜMDÜ YÜZÜN
Gülüm yüzün
Hüzün bir redif yüzünde Aşktan harap bir dilenci Hayalet bir nehir Dağların ardında Gizil bir ülke Gülüm yüzün Yangın yemiş orman Issız bir vadi Ayrılık; Uluyan bir köpek içimde Ağzım kirleniyor Küfretmekten kendime Gülüm yüzün Yolunu kaybetmiş, bir çocuk ağlıyor yüzünde. Firari bir eşgal Tarifsiz yetmiş iki dilde Gülüm yüzün Yüzün durmadan Yeni anlamlar üretiyor Tanrısını huzursuz etmekten korkan bir kul gibi Zavallı bir telaş içinde. Hüseyin Çelikten |
baktığımız güzel gülüşler kalır düşte
telaş korku karamsarlık engel olurken bize
kalemimiz ne güzel anlaşır yazar yüreğimizle
yüreğinize sağlık kelminiz hiç susmasın