D/ÜŞÜYORUM
Ölüm sessizliğinde her yer
Tenha bir köşede çırpı dalıyım Çekin üzerimdeki gezinen yabancı ayakları Ağlayamıyorum Sessizliğimde büyütüyorum hıçkırıklarımı Benliğimde ne çok kişiliksiz izler Canım çok yanıyor Noterdam’ın kamburu sanki Sırtımda bir yığın çöp Taşıyamıyorum Devler mi küçüldü, yoksa cüceler mi büyüdü Okuduğum masalda bir terslik var Rüzgârın yönü belli değil Her yönden esiyor Ne çok zindan, ne çok uçurum Adım başı yoksulluk, yalnızlık Yılışık tebessümlü, kara gözlüklü adamlar ne de maharetli Bir elleriyle elma şekeri sunarken Diğeriyle çocukların geleceğini çalıyorlar Heybeleri ne kadar da derin Dolmuyor bir türlü Masum yüzlerinde ölgün gözleri Kandırılan çocuklar mutlu Ah!.. Bu karanlık Her yer zifiri Ruhum sıkılıyor sevgili Sen de yoksun Görmüyorsun Etrafımda kasvetten elbiselerin içinde insanlar Kan kırmızısı, kızılcık şerbeti içiyorlar Tanrı’nın sessizliğinde sığınmışlar dua’lara Bir ışık bekliyorlar, karanlığı yırtan Korkuyorum Gölgeler çok kuytu D/üşüyorum Artık mutlu insanların diyarlarına uçmak istiyorum “Uç uç böceğim annen sana terlik pabuç alacak” Uğur böceklerim nerede? Günebakanlarımın boynu bükük Sahi!... Güneşi kim sakladı ?... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim ..Saygılarımla.....Sevgiler........ 11/05/2010 Ankara Ayşe |
Her yer zifiri
Ruhum sıkılıyor sevgili
Sen de yoksun
Görmüyorsun
Etrafımda kasvetten elbiselerin içinde insanlar
Kan kırmızısı, kızılcık şerbeti içiyorlar
Tanrı’nın sessizliğinde sığınmışlar dua’lara
Bir ışık bekliyorlar, karanlığı yırtan
Şiir harika,dizeler düşündürücü,kutlarım güzel yüreği...
fotoğraf şahane...sevgilerimle....