Ay Şahit
Konuşurken bakamam
Karşımdakinin yüzüne Çarpılırım diye korkarım Oysa o diker gözlerini gözlerime Ne yapacağımı bilmem şaşırırım Bu yüzden kaçarım insanlardan Medet umarım duvarlardan Ben konuşurum onlar dinler Yalnızlıktır benim hayatım Gecedir tek tutanağım Penceremdeki ayı şahit ederim Bu gece yine ay vardı penceremde Hayatımda, hem de dolunaydı Çıkmadım dışarıya parka Evde pencerenin önünde yazdım Şiirimi, şahidim de dolunaydı Perdem ve lambalar açıktı Dudaklarımdaki sigaram yanıktı Saat gece yarısı üçtü Bir anda hayalin aklıma düştü Acaba sende mi o an ay’a bakıyordun Aydaki bakışınla yüreğimi yakıyordun Ay da iki mavi göz Veysel Karani Tabak |
selam ve saygılarımla.....