Kapılar arkasında bekleyişteYine hayallerimi dünyamı ellerimle yıktım Halbuki kapılar arkasında ağlamaktan bıktım Özlemini kafama bir kurşun misali sıktım Sustum, sonunda sustum işte Bilmem kaç gün daha dayanırdım bu gidişte Hayatım boyu anlayamadım ben beni ne işse Nedir bu zulüm dolu gözyaşları her bitişte Sustum, sonunda sustum işte Öfkemden tutam tutam yoldum saçlarımı Diz çöktüm yere çattım yine kaşlarımı Titremekten silemiyorum gözyaslarımı Sustum, sonunda sustum işte Yoruldum hıçkırıkla için için ağlamaktan Bıktım sensiz hayata umut bağlamaktan Varmı başka çare yine bağrımı dağlamaktan Sustum, sonunda sustum işte Sustum, sustum işte Kapılar arkasında bekleyişte…… Sonsuz sevgilerimle Mikail Nürnberg, 07.05.2010 söz-yazı mikail, alias deli çocuk e-mail: [email protected] msn: [email protected] |