BEYAZLIK
Gözümün alabildiği yer beyazlık,
Dam boyu olmuş kar kürtükleri, Bütün mahlûkat siper edinmiş, Kendine kucak açan beyaz ruhu. Canlılar duâ üstüne duâ ediyor, Kötülüklerden sıyrılarak, Ellerini kaldırmış semaya, Nimet veren yaratıcıya koşuyor. Ekinler başaklarını sallıyor, Karanlıklar arasından kükreyerek, Otlar püsküllerini rüzgâra bırakıyor, Yüce yatırıcıya tekbir getirerek. İçim seninle bulutlara açılıyor, Sevgi öpücüğü kalbime saçılıyor, Kalbime düşen bir lapa karla, Bitkilerin hücresini görüyorum, Aşkımın yuvasına sevgi örüyorum, Yeşillikler iliklerimi suluyor, Uçsuz bucaksız çöllerde, Sular hendeklere doluyor. Serap benden hızla kaçıyor, Denizin ruhuna uçuyor, Engin bir tefekküre dalıyorum, Aşk denizinde kendimi buluyorum. Bir anlık rüya, tokat atıyor, Yorgun göz kapaklarıma, Hakikatleri gör ve anla diye, Bir yudum rüzgâr yuva yapıyor, Sevgi ve neşe yüklü suratıma. 18.2.2008 Akdağmadeni |