Hazandı Mevsimin Adı
kimeydi bunca sorgular,
nasıl yaşıyordu hayat, seni beni bizi tamahkār yenilgilerin ardından, sevebilmeyi neye borçluyduk "yastayım" diyordu, klarnetin ucundan süzülen nağmeler, sancılıydı bir yığın anı piyanonun tuşlarında kaldı onca hüzün... "fikrimin ince gülünde" sonlandı kırık kalpler sen yoktun yanıbaşımda, belkide yüreğimde... hangi mevsimi yaşıyordun, söylüyordu seni şarkılar... f.huy |