MEYHANE GÜNLÜĞÜGecenin karanlığı mı? Beni bu düşüncelere iten Yoksa bu kasvet mi? İçimde kalan mevsimlerden Bunun için belki de Bu düşünceden Atışım kendimi meyhaneye Yarını hiç düşünmeden. Şarap kokan buruk ve acı Bir sis bulutu gibi hayaller Uçuşmakta havada Her masada kurulu sanki Umutların darağacı Bakarsan görürsün gözlerdeki Unutulmuşluğun kahrını Yüzlere vurmuş hasretin Silinmez kırışıklığı Meze ediliyor sevgiler burada Bir bardak şaraba katık Bitmiyor ayrılık gece boyu Duruyor inatla tabakta Sonunda meyhanecinin sesi Hadi kapatıyoruz artık Anlarsın bitmiştir gece Korkarsın gölgenden Ayakların kararsız Gidip gitmemekte Bastırılsa da Bir kaç saatliğine İçini kemiren şu zalim hasret Kim bilir kalmıştır belki de Çıktığın o meyhanede. |