EYLÜLLER DE AĞLAR...ŞİİR & YORUM BÜLENT ARI
EYLÜLLER DE AĞLAR…
Eylüller de ağlar… katre katre hasret hasret sevgilinin kızıl saçlarına acıların ayazı değerse eğer kopar kızılca kıyamet… kömür gözlerde kirpikler özlemlerde çıra gibi yanar yanında binlerce çalı yanar da ısıtmaz buzdan ayaz yürekleri çatlar susuz kalan dudaklar tenden damlayan ufak ter tanesi yakar dişlerin minesini ıslak ıslak öpülen diller susturmaz sabaha kadar aşk şarkılarını makber taşlarında yazılı en mahrem şiirler yangınlar bile söner de sönmez ağlayan eylüller Ağla Eylül ağla… hazanlar düşmeden kollarına kır vahşi sevdanın dallarını kıy altına düşen son hazan yapraklarını ayır bedeninden ıslaklığı olmasın isterse vuslat ağlamak sana yakışır bulutlara asılan gözyaşları özlemle toprağa salınırken sana yazılır tüm ayrılık şiirleri Beklenir ki gülücükler düşsün eylül gözlerine gölgelere değsin son gamzeler sararan benzin doğum sancılı bakışları ağlatır bahar bebeği gözlerini gülse de ağlamaklıdır yine güller sevda çiçeklerini güldürmez delicesine esen poyraz eyer topuklarına kadar sevdanın kanatlarını öptürür hasretle kararan güneşe mayıs bile düşse ay’ın gözlerine bakışlarda erir Eylül’ün son hazan sancısı… 02.05.2010 Bülent ARI |