şiirimde bahar vardıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1 mayıslarda bahar yoktu ama biz vardık....
deniz varlığının farkına varmasın ne çıkar adsızlığına inanarak coşup dursun sonsuza dağların merhabasıyla mağrur uzanıp gerinsin yüzyıllık çamların gölgesinde uyuyan azizelere ninnice söylensin sussun evrenim dilimizde söyleyecekleri vardı sessizliğimizin ben gölgesizlikte düşündüm ikimizi çıplak güneşin bereketinde yanıp kavrulmak istedim ellerimizde çatlayan kabukları vardı öksüzlüğümüzün yollar delice kıvrımlansın tekerleklerin izleriyle aynalarda çatlamış dudakların susuzluğu özlem öyle aç öyle aç ki pınarın ak saydamlığında içimsiz ayaklarımızda derin hıçkırıkları vardı gitmelerimizin ben çakıl taşlarının pürüzsüzlüğünde düşündüm sevdayı türküler kadar duru / akıcı bulutları top top salınan bir baharda zeytin ağaçlarında keyif çatan böceklerle dost ölmeye korkusuzca kafa tutan motifli yaşmaklar kadar bizim gözlerimizde masmavi manzarası vardı geleceğimizin ve rüzgar çağırsın ötelere bakışlarımızı geçmişten kalan ne varsa örsün kendini uyusun mezarında bizden uzakta bırak / onlarsız da yaşarız biz kalbimizde kızıl mızrakları vardı düşlerimizin hesapsız çiyler gülümsesin her sabah öfke ve ihanete inat / berrak zerrelerle apaydınlık ışıktan kamaşsın kimsesizliğimiz yanağımızda çiçeksi gamzeleri vardı ümidimizin .... f.a. |
Çok güzel bir çalışma olmuş en güzel baharlar sizinle olsun,sevgi ve saygılar...