SUSKUNLUĞUN GÜLÜŞÜMDE ASILI KALDI
Sen,gittiğin gün,
Son kez baktım gökyüzüne. Çocukluğuma veda ederken Garip bir hesaplaşmaydı tanrıyla. O gün, Kuşların kanatlarına takılı kaldım. Sen, gittiğin gün başladı Bütün kaçışlarım. Önce duvarda boş kalan Resimlerinden, Sonra sıcaklığının Henüz soğumadığı yerlerden. Sokaklardan kaçtım. Caddelerden. Otobüs penceresine dayalı Gece düşlerim oldu. Her sabah, Başka bir şehrin güneşiyle uyandığım. Sayısız yolculuklarım oldu. Sayısız insanlarım. Ve gördüğüm her insan yüzü Seni arayışım oldu. Bazen senin gülüşüne benzer bir gülüş. Bazen senin gibi bakan gözler, Sonunda senden bana kalan Onca şehir, Ve beraberinde vazgeçişlerim oldu. Gittiğim her yer, Tanıdığım her insan, yetmedi. Yetmedi onca şehir. İsyanım gözlerimde yaralı, Suskunluğun gülüşümde asılı kaldı... Babam ’ a |
Bütün kaçışlarım.
Önce duvarda boş kalan
Resimlerinden,
Sonra sıcaklığının
Henüz soğumadığı yerlerden.
Sokaklardan kaçtım.
Caddelerden.
Otobüs penceresine dayalı
Gece düşlerim oldu.
Her sabah,
Başka bir şehrin güneşiyle uyandığım.
Sayısız yolculuklarım oldu.
.......
harika bir şiir, işte şimdi tebrik ederim kendi adıma Aslı hnm..
hüzün perisi