GÜLÜMSEMEYLE KARŞILADIM KENDİMİ
Boş gözlerle bakarken
Kalabalığın telaşına. O an farkettim neresinde olmadığımı hayatın. Uzun zaman önce Nasıl çekip gittiğimii kendimden. Ve bakmadığımı utançsızca Aynada, sürekli kaçırdığım gözlerime. Korkularımı bastırmak için, Sessizce, bir köşesinde, Saklandığımı çocukluğumun. Bulunmayı delicesine isterken Kaybolduğumu kimsenin anlamadığını. İnatla anlayamadığımı, Geçmiş yaraları kanatmanın Bugünü iyileştiremeyeceğini Ve her seferinde başa almanın Aslında hiç başlayamamak olduğunu. O anda vazgeçtim. Yaralarımı kanatmaktan, Pişmanlıklarımı yüksek sesle tekrarlamaktan, Karanlığııma tutsak olmaktan. Ve içten bir gülümsemeyle karşıladım kendimi, Uzun zaman önce çekip gittiğim bu yoldan. |
bazı şiirlerini okuyunca bu karara vardım..
durdurmak lazım..!