Susmak sine-i mekânda yanmaktır!Ne söylesem kar etmeyecek bilirim Nefesin kadrinde eğleşen bir fakirim, aşkı merak ederim Ne sevdanın hasretiyle elem içindeyim ve ne de gam ile yolu tarif edenim Hak için ikamet eder, fark için kalbin sesiyle ibreti rehber edinerek nefesi arz ederim Kimseyi kınamak haddim değildir Bir nefesin ayıbıyla sabahlamak maksada mani haldir Edep kim için şereftir, sükût etmek niye altın değerinde süruru erdemdir Nazar neden kalbin ferasetiyle bir erktir, arif niçin ibrete tarif gerektirmeyen velidir Şayet nefes aşka muhtaçsa farktır Ruhun hicran damlası ne kadar sökün etse de sevdadır Hu diyebilmek, onun meşkiyle nefesi teslim etmek, aşkın letafetine akmak Ne dünyayı ve ne de yarı ve hatta kulluğa kapı aralayan her karı unutturan bir ardır İçinde ki hasreti derleyip demlenen Nedamete meyletmeden nefesin sahibiyle kalbe erişen İnşirahın sayfalarında ve açılan gönlün firakıyla gözyaşlarını salan aşktır Kim ne derse desin, iradeden vazgeçilerek sevda için uzlete çekilsin lakin çile seçilsin Fen ilmi akıl için, hal ilmi kalp için Dile gelen ve hasredilen her bir seçim, kim için geçim Zikredilen farklılıklar, yıllara sâri nutuklar lakin niteliğe ram olamayanlar Kaygılar içinde yol alan canlar, takiyeyi maslahat sayanlar, bilmem ki niye ağlarlar Secdeye kapanarak hıçkıran canlar Nefsinin murakabesinde telaş yaşayarak yarış yapanlar Gün içinde rol kapanlar, gece için akara akanlar, masum nefesleri kandıranlar Allame görünse, diliyle edebi öncelese, gözyaşları dökerek, insanı etkilese ne çıkacak Ne kuzunun meleşmesi ne kavalın sesi Artık yürekler için bir ibret bırakmıyor dünyevileşme derdi Ne manalı bakan kedi ve ne de havlayan köpeği, maksada ram olmak için işveyi Gönül neylesin, ruh zaten esinin kadrinde eğleşen bir erişim, kalp aşk için Rabbin Mustafa CİLASUN |
Harika bir şiirdi...
Severek okudum...
Çok beğendim...
Saygılarım size ve şiirinize...