DÜŞ GİBİ BİR GERÇEK
işte aylardır beklediğim
o an geldi pencerenin önündeyim ve tuvalimin içinde koca bir şehir dünya ve gökyüzü İstanbul, istanbul soğuk sokaklar bakıyorum , görüyorum simsiyah tahta perdeleri korkuyorum, korkuyorum üşüyorum.. o var o kim? ben bilmiyorum kayboldum kayıp ve yitik nereye gitsem,kaçsam sadece görüyorum ağlayan kalpler,kayıp hayatlar koca şehir dünya ve gökyüzü görüyorum tuvalimi tahta perdeler yok kendimi görmüyorum korkmuyorum korkmuyorum.. sokaklar ,kafeler var o kim? sihirim ,meleğim burada şiirlerimde tuvalimde,resimlerimde gökyüzünde. artık masmavi şehir yüreğime , umuduma koşuyorum. o kim? o an..işte o an düş mü? gerçek mi? canan demirel |
saygılarımla kutluyorum şiir dostumu.