MEHLİKÂufuk’ları pus’lamayın.. Mehlikâ’m uykusunda, lâmia su’ya küser ve; esrar’lı gece de zindan mavi’ye aşk yorgunu pervane’ler düşer.. sökülüyor iken geceden süveydâ feyz ile hüzn’e aşina ayrılığın acı’sı peydah olur ma’şûk’a hasret; imansızlaşır sokulur sükûn asır’lık serkeş’liğe bakışları melûl derya kadar billûr füsun yâr düşünce ak’la zihinde hâsıl olan sûret uçurur kendini arş’a... uryani ufuk’larda mavi; perdedâr olup sır etse de çehren’i şiddetli ihtirasın peşrev’i suzi ile gözlerinin şehlâ’sına yolcudur bu peri.. mehlikâ: ay yüzlü lâmia: parıldayan süveydâ: siyahlık Turnaki.. |
mavi;
perdedâr olup
sır etse de çehren’i
şiddetli ihtirasın peşrev’i
suzi ile
gözlerinin şehlâ’sına yolcudur bu peri.....harika çok çok güzel...bir bütün...yüreğin var olsun...sevgiler sunarım...