Yalnızlığın Puslu Perçemi/göğüm dokundu toprağın şükrüne ruhumda hüznün lütufkar senfonisi/ susuşun imge imge yağdığı darağacında asılırken gönlümün rüyası karanlığın terkisinde yırtılır talan edilmiş usumun mühürlü kundağı _ gecenin bakışları söker sabahı mabedinden _ k e ş k e m sonu silik sükutun surunda saklanır sabırla duvarı ıslak düşler ateşle dokunur ilmek ilmek kavrulan yanlarımın refakatiyle en masum gülüşüm çalınır rivayet alazında kaçışın ikliminde kanadıkça yamacım yalnızlığın cenderesinde ritmi notasız gam olur yankım an ! sızımın umut tespihini çekerken bahtıma usulca sığınır heybeme güneşi üşümüş gece sancıları yalnızlığın puslu perçeminde muhacir bir masal inler dağlarımda t/uzaklar öksürtür ipsiz uçurtmamın figanını s/aklanan kelimelerin suretinde kopsa da fırtınanın demi bir kaf dağı masalına asmaktır gözlerindeki son feri… Mehtap ALTAN 21.04.2010 |
yada ben sana mecburum
yada hepisinin birakdigi dizlerden sonra iz suren sairdi altan
evet evet ta kendisidir eyvallah sair