Sancımın Narasında Bahar Senfonisi/ruhumu baharın kollarından alan ayaz kayıp kentin arka sokaklarında vur duvara/ yüzümdeki hüznü sil üryan şehrim bir harita çiz duvarlarımın soluk nefesine karanlığı tavaf ettikçe korkularım sabahım gökkuşağı fısıltısında coşsun beyazın siyahla düellosunda yol ver maviye aynanın sırrına dokun sancımın narası yakılacak kadar üşüdü sızım surlarımda künyesiz feveran sabrımda sürgün masallar ironisi içimdeki çocuğa umudu giydir ey! gamzeli uçurtmalar silsilesi… güneşin gözlerine asıldıkça sevgi kainatın kalbinde doğar ahenk kana kana içerim şiirin oluğundan hayatı öksüz gölgelerin şafağına huzura doymuş çocuğun gülüşünü çizerim vira vira der tenimin nidası… baharın masumluğunu giy ruhum fiyakalı bir vaveyla doğur inceden ufkumdan imge yağdıkça dehlizime inlesin gönül vadimdeki gelin/cik düşleri… hadi yaşam! soy üzerindeki sır perdesini suskumla karılmış ıssızlıktan sıyrılıp arınmış ezgilerin duvağını takacağım sarıl yüreğime... Mehtap ALTAN 04.04.2010 Şiirimi günün seçkisi yapan seçici kurula ve duygu düşünce eleştiri desteğini sayfamdan eksik etmeyen dostlara teşekkürler... |
hayran kaldım