ölmeden evvel son çağrı..
Beni
Neden yal-nız bı-rak-tın? Neden fısıldamıyor artık umudun, ışığın sesi.. Aç köpekler dişlerken etlerimizi Tarih kadar büyüyor İyilerin dağ gibi kokuşmuş cesetleri.. Her gün bir adım daha yaklaştıkça ölümün O soğuk soluğuna Biraz daha kirleniyorum beyazından kurtulmak için… Fark edilmeyeyim diye mi? Belki de biraz daha nefes almak merak etmek… sevebilmek.. ya yok yere nasıl bırakırım sevişebilmeyi… O büyük sınavın.. Cennetin ve cehennemin biliyorum buydu aslında Sen olmasan da savaşmak Hatta inadına, Hatta sırf sen yoksun diye, daha kızgın daha acımasız, kana susamış aç bir avcı gibi saldırmalıyız . Fakat sadece toprak olacaksam eğer Gelmeyecekse alın terinin, kanamış toprağın vaadedilen zaferi mademki kucaklayamayacağım hiçbir zaman sizleri Ey! KARDEŞLERİM! İşte yalvarıyorum; cevap verin! Ne yapmalı? Kirlenebilirmisiniz benimle? Omuz verebilir misiniz acı ve katrandan yüküme? Korkak bir köpeğin kanlı, kaygan, kokmuş dişlerinde mi ezilmeli? yahut burada mı gebermeli? hem de hemen , hemen şimdi… Ben vazgeçtim dövüşmekten. Hadi göster artık kendini.. Kirlendim, kapkara oldum.. Kan diye irin pompalıyor Yorgun yüreğim. Ellerim artık şeytanın elleri… Ah! Ne olur! Kimsecikler bilmez, onlar sağır onlar kör. sadece bir kez bir kez olsun şu aciz şu zavallı feryadımı gör... |
Güzel bir serbest şiir. Gönlünüze sağlık... Duyduk şükür. :)) Saygılar...