Gölde uçan mavi kelebek…/İnce bir tınıdır Kulağıma değen tavus kuşu tüyünden, mavi... Ve mavi bir tınıdır esrik gülüşlerim…/ Yeşilin kol ve kanatlarına gerili bir göl Göğü örtüp tül yüzüne Uyur gündüz düşlerine... Bir su perisinin pul pul ayna kokan dönüşlerine Süzülür devinimleriyle yeşil, Yakamozlar sürer izlerini Ve yosunlar selam verir derinliğin gözlerinden öpen gülüşleriyle… Gölge beyaz bir martıdır sözlerine Söyler notalarını kıyıları, Sahnesi dallar, alkışları yapraklar… Getirir rüzgâr Tel tel düğümlerini çözdüğü ağaçların ve toprağın yanık yüzünü döker üzerine… Hepsi birer “sus” yaşamdan! Hepsi birer “masal gezer”! Gözlerindeki acıda buluşup Yosunlarla fısıldaşacakları anı beklerler… Zaman sarısı düştükçe düşer dizlerine Ki bu zamanda su perisi saklanır düşlerine Karışır dalga dalga… Doğa bir yandan gizlemektedir sanki soyundukça, Sakındığı göğün yüzü değil: Yeşildeki düşlerinin sıcaklığı, su perisiyle… Uyku… ………… -Uyanır mı dersin! -Biraz sevsem pullarını -Yeşil yeşil… /Sonra “mavi” desem.../ Mavi bir kelebek oluversem!… ezgi ç. 25.04.2010 |
Saygılar ve sevgiler yaylaların mavi kelebeğine..