7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1879
Okunma

“Hayat bir yola benzer, menzilde iz belirsiz
Ne kadar istese de, bazen gönül çaresiz.”
Bin kere dilesek de sen benim olamazsın
Bu dermansız sevdaya düşen gönlüm çaresiz.
Hasret esaretinde kalbimi bulamazsın
Aşkın narıyla yanıp pişen gönlüm çaresiz.
Işığımı yansıtsam görmenin imkânı yok
Seninle bir vuslatın zamanı, mekânı yok
Bin kez ölüp dirilsek, bir canı yok, kanı yok
Bu dünyada mahşeri aşan gönlüm çaresiz.
Değmesin yüreğine ne keder, ne de cefa
Sevmekten caysan bile, varlığın bana sefa
Sen duymasan ne çıkar, adını her tarafa
Özlem ile haykırıp taşan gönlüm çaresiz.
Umuda zincir vurmuş esir olduğum yasa
Elimi uzatamam bağrın hicranla dolsa
Mesafelerin adı, deniz olsa, çöl olsa
Mecnun gibi Leyla’ya koşan gönlüm çaresiz.
Böyle yazılmış yazı, böyleymiş bizim nasip
Engeller aşamadık biçare boyun eğip
Firakı vuslat eyler insan isterse deyip
Sevda masallarına şaşan gönlüm çaresiz.
Biliyorum mahkûmuz. Çözümsüz bu bilmece
Her soru ayrı gizem, her cevabı delice
Sen şiirler gibisin, seni yazar her hece
Mısralara sığmayıp coşan gönlüm çaresiz.
EMİN ZEYBEK
14.10.2009 BURSA
5.0
100% (5)