LAY LAY LOM...Çığlık çığlığa sesler,bir mahalle ve bin ev. Beni küstükleri yerde babam gezinir Annem gezinir.Ve bir sızı genzimde. Küçük yaşım büyük ruhum bilinmez Sinir’in beş parmağı yanağımda gezinir. Babam abime kızar oyuncağım ezilir Melek yüzlü ceylan gözlü bebeğim. Utangacım sıkılganım korkağım Güvensiz ve yorgunum sığınak telaşında Ürkekliğim ne de çabuk sezilir Sorsam sevdi zanneder.şu abiler amcalar İsim sorar.İsim nedir bilemem ben Dilsiz derler.Tüm onurum ezilir. Renkten renge girerim. Şen kahkaha zulmünden Alır beni mıncıklar çaresizim gidemem. Onlar sevdim zanneder bende hazan gezinir. Hilal kaşım sevilir,nohut burnum.nur yüzüm. Demekki çirkin olsam tamamen kimsesizim Oyuncak yapar gibi yapmış beni babamlar Bilemezler kafamda nasıl çalar tamtamlar Ve kafa derim benim günde kaçkez yüzülür Ben bu hale ağlarım anlayamam onları Onlarsa der çocuktur hem sevinir üzülür. Yahu diyesim tutar.sizi ben büyüttüm hem Ben doğdum diye oldun sen babam sende annem Ya doğmasa ölseydim kimi dövecektiniz Siz yaptaysanız beni iyade edin madem. Evinize nur oldum yüreğinize sevinç. Bir gün gülüm deseniz ongün yaramaz ve piç Sahi annem ve babam çocuk oldunuzmu hiç. Keyfiniz tam yerinde oynarken bir oyunu kimse gelip çektimi kiprit çöpü kolunu Minnacık kulağına yapışıp dev parmaklar Manasızca gürleyip yüze akan salyalar Hem döver hemde sana ağlamayı yasaklar. Bilemezsin hiç inan anlatamamda zaten. Sende bir şaplak belki.bende bir hayat biten. Yazacak olsam yetmez kalem kağıt biterdi Bin sayfalık bir arşiv her çocuğun bir derdi. adnanyegin |