Her gün bir başka " AYŞEM " şarkısı dinliyorum.
Dinlemiyorum, sanki tek tek ezberliyorum.
Ne kadar dinlesem de geçmiyor şu yangınım,
Daha şarkı bitmeden yeniden susuyorum.

İsterdim ki seni ben kana kana içeyim.
Seninle sarhoş olup ben kendimden geçeyim.
Seni görmeden eğer, geçer ise bir günüm
Yaşadım saymam böyle yaşamı neyleyeyim.

Ne olurdu gönlünü sen de açabilseydin.
Sen de bu temiz aşkı bir kez tadabilseydin.
Yanmayı göze alıp, benim ile birlikte
Bir potaya girerek benimle eriseydin.

AYŞEM senden vaz geçmem ; sen beni sevmesen de
Ömrümce bekleyecem sen bana gelmesen de
Ayrılmam beklediğim yerden sen gelmeyince
Vuslat beklerken ömrüm nihayete erse de.

Ne olur inat etme gel vuslata erelim.
Ömrün son baharında sevelim, sevilelim.
Çocuksu duygularla boşa vakit kaybedip,
Özlenen mutluluğu tadmadan ölmeyelim.

Bana inanman için ne yapmamı istersin ?
Birkaç takla atayım o zaman sever misin ?
En değerli hazinem, başka ne vereyim ki ?
Sana gönlümü verdim, hala niye beklersin ?