YÜZLERİ YOKTU İNSANLARINGözlerimi kapattığımda Şehirler çizerdim düşlerimde. Evleri, Ağaçları, Oyun oynayan çocukları çizerdim. Çocuklar; Ordularıydılar şehirlerimin. Atlı karıncalar, Dönme dolaplar, Boyu gökyüzüne ulaşan Dev palyoçalar çizerdim. Ve çok az insan eklerdim Şehrin üzerine Yüzleri yoktu insanların. Duygularıda olmazdı. Bu yüzden Kavga yoktu, Savaş yoktu, Nefret yoktu. Çocukların kahkaha sesleri yükselirdi gökyüzüne. Mutluydu şehir. Ve şehir küçük bir çocuk gibi Gülümserdi düşlerimde... |
Ahmet Haşim'in O Beldesi'nin bir başka şeklini gördüm şiirinde. Yok, yok yanlış anlaşılmasın, zamane şarkıcılarının çalıntılarıyla alakasa yok sözlerimin. Belki de o şiiri okumadın bile, dili o kadar ağır ki... Çok güzel yazmışsın, yüreğine, kalemine sağlık... Daha güzellerini bekliyorum..
Sevgiler.
cinar39 tarafından 7/2/2007 12:33:38 AM zamanında düzenlenmiştir.