HAŞA GÖNÜLDert yüklenen dağ mısın sen? Yeter gelen başa gönül! Gazel döken bağ mısın sen? Kendin için yaşa gönül! Köşkün sarayın olmadı, Felek dengini bulmadı. Candan yakın dost kalmadı Aman olma maşa gönül! Selamı sabahı kesme, Havalanıp fazla esme. Dinlemeden asıp kesme, Sultan mısın paşa gönül! Ne haykır ne de çık bağır Aşkı yüreğinle çağır. Deryasında ağır ağır Sakın batma boşa gönül! Zaman uçar tutamazsın, Büyük lokma yutamazsın, Baş yastıksız yatamazsın Sonra vurma taşa gönül! Bilirim sensin limanım Her şeye derman imanım Dertle sarılsa dört yanım Tövbe olsun, haşa gönül.. Tövbe olsun, haşa gönül.. Miyaser GÜLŞEN |
Büyük lokma yutamazsın,
Baş yastıksız yatamazsın
Sonra vurma taşa gönül!
Bilirim sensin limanım
Her şeye derman imanım
Dertle sarılsa dört yanım
Tövbe olsun, haşa gönül..
Tövbe olsun, haşa gönül..
Gönülle hasbıhal... sitem ve muhasebe...
Akıcı bir üslup içinde, kusursuz bir şiirle dile gelmiş...
Çok güzel ve manidar bir şiir Miyaser hanım,
yürekten kutluyorum, saygılarımla...