SANKİ HİÇ...
Neden öyle yârine surat astın
Sanki hiç kapılmayacakmış gibi Boynumu büküp defteri kapattın Sanki hiç sevilmeyecekmiş gibi Nemrutdan da gururlusun sevdiğim Sanki hiç gömülmeyecekmiş gibi Rüzgarla savurursun tahammülü Sanki hiç yorulmayacakmış gibi Eski resimlerde kararır zülfün Sanki hiç durulmayacakmış gibi Saçlarına bakıp pişman olmazsın Sanki hiç dökülmeyecekmiş gibi Ne kadar rahat yürürsün kim bilir Hiç hesap sorulmayacakmış gibi Kuytuda tenhâda sürme çekersin Sanki hiç görülmeyecekmiş gibi Mehtâb ile usulca konuşursun Sanki hiç duyulmayacakmış gibi Beğenmezsin kimsenin endâmını Sanki hiç vurulmayacakmış gibi |