aydan daha nurlu yüzlüye
kayıp mıydı saatler çarkında günahın
ellerine dolanan güvercinler Kutlu Elçi’ye yuva yapan yatağına bırakmıştı sadece Ali’yi Evrenin Sahibi’ne emanet tüm kalanlar zenci dostların yanınada gidenler vardı denizi tevekkülle geçip yürüdüm ruhumda yolcuydu keskin alemler yorgundu artık geçmişe adanan yolcuydu sessizlik geçiyordu elinden sese yanıt veriyordu artık insanlığa adanmış İsa’nın muştuladığı yerle gök arasında tanımayan yok atası İbrahim’in duası annesi’nin rüyası hoşgeldin safa geldin ft. |