BIRAKTIĞIN YERDEYİMAnla ki, ne haldeyim; anla ki, hicranımı! Sende ahd’olsa da gel, bıraktığın yerdeyim. Geçmişi unuttum ben; susturdum vicdanımı! İçim kahr’olsa da gel, bıraktığın yerdeyim. Yine bir akşam vakti, özlemim oldu bütün Derdimi bastırır mı, içtiğim zıkkım tütün? Bir ufacık an olsun, yada üşüdüğün gün; Gözlerin dalsa da gel! bıraktığın yerdeyim. Mehtabım, dolunayım, gözlerimin can feri. Yüreğime dolmuşsun, artık dönülmez geri. Düşlerinin benimle olduğunda boş yeri. Son vaktim dolsa da gel! bıraktığın yerdeyim. Ey ömre-değer parem! gözlerim seni arar Gözüm, dilim, kulağım yollarda olmuş radar Seni bulabilecek olsam; gitmem mi fecre kadar? Gül yüzün solsa da gel! bıraktığın yerdeyim. Yolların toprak olsa, seyran diye gezerim. Çöllerde mecnun olsam; sana hayran gezerim. Sonunda benim olsan; hergün bayram gezerim. Arife olsa da gel! bıraktığın yerdeyim. Son kez görmeye heder etmem mi her anı’mı? Son deminine kadar, akıtmam mı kanı mı? Ömrüme sınır koyup, sana kurban canımı Azrail alsa da gel! bıraktığın yerdeyim. A.MORKOÇ |