SENİ ÖZLEMEYİ ÖZLEDİM
Seni özlemek;
Uzun ve soğuk kış gecelerinde şafağı beklemek gibi… Günlerce süren yağmurlardan sonra Gökkuşağını gözlemek gibi… Seni özlemek ; Ayaz kesmiş bir havada üşüyen ellerimin, Ceplerimde kıvranıp, büzülerek Yanan bir sobayı araması gibi… Seni özlemek; Perdeleri sıkıca kapalı karanlık bir odanın En güzel manzaraya bakan Penceresini aralamak gibi….. Seni özlemek; Uzun bir koşudan sonra yokuşun en sonunda Durup dinlenip soluklanmak gibi… Seni özlemek; Amansız bir hastalıkta mucize yaratan yeni çıkmış ilaçtan tek doz almak gibi… Seni özlemek; Yüreğimdeki şiirle dolup taşan sözcükleri Bembeyaz bir kağıda aktarmak gibi… Seni özlemek; Bir annenin süt kokan bebeğini Hasretle koklayıp öpmesi gibi… Şafağı beklemiyorum artık Nasıl olsa güneş doğacak. Her yağmurdan sonra gökkuşağını gözlemek de yok.. Ellerim hiç üşümüyor artık, Evimin penceresi hep açık… Koşmuyorum da daha küçük Adımlarla yürüyorum, kısa kısa… Her hastalığın ilacı var bir ölüme çare yok. Şiir yazmıyorum artık Kime okuyacağım neden yazayım… Çocuklar da büyüdüler her biri bir yerde, Yeni hayatlar kurdular kendilerine…. Yani kısacası; seni özlemek için Hiçbir sebep kalmadı.. Artık seni özlemiyorum Seni özlemeyi özlüyorum…. GÜLŞEN KARADAĞ |
Benim karanlık gecelerimde yoldaşım olan özlem resimlerini çizmeyi özledim. mutluluğun sadece ayak izlerinin gezindiği odalarımdaki kokunu özledim, duvarlara baktığımda gördüğüm silüetini özledim fakat seni özlemedim.
Artık seni özlemiyorum
Seni özlemeyi özlüyorum….
çok güzel ve anlamlı dizelerinizi beğeni il eokudum efendim kutluyorum sizi özleme layık olmayanların özlenmeyede haklarıda olmaz sevgi ile kalın.