karşıdan sayılmıyor gamzelerin
bir yanağının çukuruna oturulmuyor,
görülmüyor gökteki yıldızların,
anılmıyor âsude bir demde bahara yakınlığın

neden eller gibi gülemiyorum hicâz bakan gözlerine?
aklım mı,ruhum mu inat etti böylesi bilmem ki ?
asılı kalmışım suskun yüreğine

ensemden düşüyor uzamış saç telin
hangi rüzgarlardan çalarsın,bahara yenik bu tenim?
bir fısıltıyla ürperiyor omzumdan dökülen şair serzenişim
ki senin rengindir âsude
ağlıyorsam sessiz kelimelerimdendir
yağmura yenilen gözlerimdendir,
ki bilirim her yağmur tanesi kaç ayrılık demektir

kibrit kutusundan başlıyorum saymaya
bir yaktın mı bu şehri,yalan sözlerin kül olacak sanma
sessizliğinin ünsüz harfleri dolanır ayak uçlarına
ki sen tek heceli sevmelerden hoşlanırsın,
hayallerinden bir aşkı kundaklarsın
ben çiğnenmiş sözlü satırlarda,
bir nesne olurum nihavent bakışlarında