BİZ NEYDİK NE OLDUK
Çağlardan geçtik, çağdaş olduk.
Batıyla yatıp kalktık, doğduğumuz toprakları unuttuk. Özümüzde aslan gibi yatan ecdat-ı maziye kin kustuk. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Bir siper-i imanla yer gök inledi, düşman yıkıldı. Allah Allah nidaları kan oldu: Bu cennet vatan yıkandı. Gençlik istek-i arzuya özendi, şehidimse sitemlere boğuldu. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Üç kıtaya fetva saldık, medeniyet öğrettik. Avrupa da buyruk verdiğimiz çakallara; Şimdi azametle boyun eğdik. Viyana da at sürdüğümüz yerlere, çöpçü olmak için akın ettik. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Diploması silah, kalemi kurşun olan erlerimiz, zikirle hakk’ a vardı. Şimdi! Namazı abdesti geçtim, dua hangi gönülde kaldı. Dedem anlattı, ben utandım. Artık babam bile olsa neyleyim mal budalasını Vay bê: Biz neydik ne olduk. Para, pul, makam ve mevkii için ocaklar kül oldu, canlar yandı. Ankara da başkanlar yerimizi yurdumuzu sattı. Hani kim sordu bu hesabı? Dünyanın bir ucundaki gavura akıl danıştık, işlerimiz karıştı. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Dinimiz İslam, peygamberimiz Muhammet, rabbimiz Allah. Lisan- ı lafızla müslümanız deriz elhamdülillah. Vakitleri boş verdim, Cuma günlerini terk eyledik. Yamandır halimiz vah vah. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Tatil matil derken, bayram günlerini zevk-i sefaya kattık. Dost, hısım akraba derken ana babayı eğlenceye sattık. Âlem-i manayı şeytan düsturuna attık, gönülleri böyle yaktık. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Kariyer diye lisanı lisana kattık, İngilizceyi ana dilimiz yaptık. İşin suyunu çıkarttık, paradan para doğurttuk: Bu nasıl mantık. Camiyle kiliseyi karıştırdık, inancın adı özgürlük oldu: Sapıttık. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Adalet çakallara kaldı, saldırırlar özüme. Duygularım lime lime edilir, sözlerim atılır bir köşeye. Bu milletin hatırı boğulur hâkimlerin şehvetinde. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Ben, beş yüz elli lirayla ocak tüttürdüm, şükrüm boyumu aştı. Tekelcim iki bin lira ile aç kalmış, ağzının kokusu bana ulaştı. Belli oldu bunun hepsi bir gavur kuklası. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Patronlar kuruşu sırtımda milyar yaptı. Otuz günde kazandığım faize bulanır; Acep bu işin günahı kimde kaldı? Beyler; Şu günleri vardiya vardiya bölmüş. İşin güzelliği kâğıtlarda saklı. Vay bê: Görmesin atamız bu sahtekârlığı. Milliyetçiyiz diye ulur kürsülerde adamın biri. Halkçıyız diye esaretin nutkunu okur kendini bilmez bir serseri. Tayyip efendi, ak olan ne? Yoksa lambandaki çizgiler mi? Vay bê: Biz neydik ne olduk. Beş vakit namazda üç saat iş, gerisi nerde? Vah yazık çok yorulmuş rükuya varıp secdeye eğilince. Camii hocası da uymuş stres modasına, çıkmış Pazar tatiline. Vay bê: Biz neydik ne olduk. Midesi büyük hortumcular çalıp çırptıkça zamlar gelir peş peşe. Ben derdime esir olmuşken: Medeni hırsızlar zevk-i sefa âleminde. Ajansların gözbebeği sosyetik budalalar, nefsimi azdırır bu gece. Vay bê: Nerden geldik nereye gidiyoruz. Yanardöner şu dünyada, gönül dergâhımı yıkar fitne fücur. Sen iyisin demem: Gün olur nacizhane gülücüklerin, sillesini vurur. Gardaşım: Şeytana mesken olmuş ruhunda cizmaniyetim yanıp kül olur. Vay bê: Yetmiş iki fırkaya adaleti öğretirken, şimdi birbirimize irtikâp ederiz. Mahmut Enes der: Yiğit olan yiğit durur ahtın da. Lakin kendimiz gibi yalana gark oldu işlerimiz, döner gelir bu iş lehtin de. Biz faniyiz, yaptıklarımız bakimi kalacak dünyada Vay bê: Umutlarımız bile kervan olmuş yolculuk eder hicrana. Hicranlarsa götürür bizi topyekûn cehenneme Ne diyeyim Allah affetsin beni de sizleri de. 11/04/2010 Mahmut Enes YÜCEL |