Ayrılık ve korku değil bahanem
İki satır veda yaz da öyle git
Lal oldu dillerim çürütme sinem
Sevgilim mutlaka söz de öyle git


Tatlı dillerinle sinemden vurdun
Gönül dağlarıma duman savurdun
Döndüm biçareye yaktın kavurdun
Yanıyor ciğerim köz de öyle git


Zemheride bahar açan bu tenle
Kururken umudum yeşerdim senle
Umuda yolculuk ederken benle
Aşkın düğümünü çöz de öyle git


Hasrete karışma berhevi olup
Ağlatıp sızlatıp gözlere dolup
Beni tek eyleme dalımda solup
Resmimi kalbine çiz de öyle git


Coşar gelir hala gönül yelleri
Harınla yanarken tüter külleri
Diyar diyar gezdim gurbet elleri
Sevgi ırmağımda yüz de öyle git


Daha ne diyeyim bi tanem sana
Olsakta saramam seni yan yana
Söylemiyor tabip derdimi bana
Bari mezarımı kaz da öyle git...



Nermin Aydın