...GÖZLERİN...
Yine mi ağladın sen?
Yoo uğraşma saklayamazsın benden. Sen istemesen de O renklerin oynaştığı Ela gözlerin verir seni ele. Biliyor musun ? Ağlayınca gözlerin. Tarifsiz bir yeşil oluyor. O an güzelliği Beni adeta kör ediyor. Bakmaya cesaret edemiyorum. Sanki derinliklerinde Boğuluyorum. Eğer kızgınsan birden koyulaşıyor O ela gözler. Sanki siliniveriyor içindeki yeşiller Bazen de içinden ışıklar saçıyor. Rengini ben bile anlayamıyorum. Yeşil mi, kahverengi mi, ela mı Çözemiyorum ? İşte bu nedenle Şaşkın bakıyorum yüzüne. Bu arada sana bir itiraf. Ben ençok Ağladığında seviyorum gözlerini. Sanki denizin Bulutlarla birleştiğinde Büründüğü renk gibi. Taa içine derinliklerine çekiyor beni. Yanlış anlama Ağlamanı üzülmeni hiç istemem. Ama napiim... Gözlerinin o rengine deli divaneyim... ASLI DEMİREL ( 09 06 2006 ) |
Şaşırdım şiirinizi okuyunca. Geçmişe gittim bir an.
İçten çok içten bir şiir.
Kutlarım ve teşekkür ederim...