bana ait olmayan günler yaşattılar
belim büküldü dayandım
tek kelimelik isyan yok
kader dedim dayandım
sustum........
aklım erip afabeyi söktüm yazdım
sınıf dediler birer ikişer aştım
sen çok okudun sana askerlik
dört ay dediler yaptım, çalıştım
basamakları tırmanıp tepelere
mutluluk aramak için sadece
çıktıkça çıktım aldatıldım
sustum.......
bir kadın benim için özel
sadece bana diye ona taptım
acılarımı yoklarımı saklayıp
onun için ;sadece ona verdim
ruhumdan bedenimden canımdan
yıllar yıprattı itti kafasını çevirdi gitti
sustum
boncuk boncuk çocuklar dünyama
hayat bu dedim renk bu zenginlik
boynumda hala kol izleri sırtımda
taşıdım; onlarda birer birer gitti
sustum......
sabahların nemli havası çig oldu yağdı
bereket saydım ,üşüdüm titredim
bulutların sakladığı güneşle yetindim
yalnız gecelerimin mehtabıda yok
baykuşlar öttüler onlar çatımda bahçemde
sustum
sonbaharın uçuşan yaprakları topraga
güneyin kuşlarıda uçtular gittiler sıcağa
deredeki balıklarımda döndüler göle
kırlangıçlar veda ettiler çığlık çığlığa
sustum.......
hayat bana ait dökülen sayfalarla bir takvim
düşen gününü alıp gitti hiç sormadan
nelerimi verdim insanlara gönülden candan
dün selam veren dostlarda yok artık gitti
can sahibi emanetini istedi şimdi konuşamadım
yaşayamadım gülemedim huzur bulamadın
anlattım tüm olanları hak aramak için ,dinlemedi
sustum............
hiç konuşmamak üzere son kez eyvallah bile diyemeden
sustum................................