SEN BANA “he” DE BEN SANA “evet” DEYİMBuğu gözlü kelebeğim, ey gönül gözümün aydınlık yanı, “dur” de taşmalarda gözyaşı sarnıcım akmalarda yaramda ince sızının kabuğu çatlamalarda içimde gül gül gülüşlerle çoğalan senin adım adım solmalarına “dur” de..! seni bana sürükleyen sızının ılıklığında işle iliklerime tir tir titriyorum ve kendime sarılıyorum duramıyorum yerimde “sevda karası” bir sevimli yara açılıyor gönlümde ısırgan kaşıntısının tatlılığı bedenimle içimde çıkmaz sokak sonunda gülümseyen sen… uykusuzluk ertesi sessizlik,yorgunluk yüzü yıkanmamış bir sabah müjdesi , fazla aranmadan bulunan adresin hoşluğu, keskin sancının sıcacık bitişi sen olsan,ne olur..? hadi,ilkbahar ol bana koş benimle ağzı “menekşe” kokularında ikimize soruyorum; “seviyor muyuz..?” hadi, Sen bana “he” de, ben Sana “evet” deyim.. |