SUYA DÜŞER/İZgece sürer sefasını ellerim yakarışta gözlerim hüzne sürgün sen mi benden ben mi senden çıkarım bilinmez!.. uçurum kenarındayız iki/m/iz söker şafak bahar kokar gün yüzün göğüm kadar mavi avuçlarımda ki yokluğun kanarken ölüdür mevsimler her soluğum işkence ömrüme teğet durur gizlice süzülen ateştir sevdan dokunulmamış hayallerime bir tebessümün güneşten kalan is yüreğimde yağmur -yağmur ne ki- aklımın sahillerinde koyu/verdim özlemlerini suya düşer/iz Sermin Gür İzmir/2010 |
vurgulu ve tasvirler yerli yerinde .......................................saygımla
tebrikler