Sonbahar Yaprakları
Çözülür suya ağaçların sarı saçları.
Bir hüzün sedası sarar karşı yamaçları. Bilinmez diyarlara kanat açarken kuşlar. Ayrılığın som acısı kaplar ağaçları. Akşam inerken dağlara sessiz sular üşür. Siyahın ahını gece yıldızlar bölüşür. Çayımızın demi biraz daha kekreleşir. Saatimizde akrep yelkovanla sürüşür. Hiç bilmezler içimizde açan gam gülünü. Savurur devran nice güzelin kakülünü. Ansızın minarelerden bir sala duyulur. Aralar zaman ahiretin sırlı tülünü. Ağaçlar kuşlar aynı hüzünle harmanlanır. Gönüllerdeki kasvet biraz daha harlanır. Bir gam bağına girizgâh olurken yapraklar, Güneşin feri azalır aysa hastalanır. Ankara,07.04.2010 |