Halbuki yoktun…
yürürken bir başıma,
Ağaçlar arasında.
sonbahar yapraklarıydı ezdiğim.
Geceleri ağlıyorum ben,
Sakın,sakın bilme sen,
Unutulup gitmişim yokluğunla.
Yaşamıyor ellerim,
dudaklarım Mühürlenmiş,
Sana alışan dudaklarım,
geceleri sayıklıyor seni,
yalnız geceleri…
Halbuki saçların dokunmadı yüzüme.
Bir ölü yüzü artık.
Gördüğüm.
hayalimde cansız,.
Yalnız.
halbuki yoktun,
öyleyse neye yarar geceleri…

(girab)
deniz kurt
23 ekim 2006