Ellerimin yangınları yakıyordu,her yanı
Acıya hissizdi beden,terkeden kalbin yasına,kapılmışken
Hayat aynasında kan kaybediyordu
Issız dualarını ederken,akşamın eteklerinde
Gün çocuğunu uyutmaktaydı, herşeyden bir haber
Gecenin efendiliği,çocukluğumun eteklerindeydi
Ve sen habersizdin,senden...




Saçlarımı okşuyordu yağmurun elleri
Sanki, sensizlik suyuyla yıkanıyordum
Ne kadar büyüktü yokluğun,böylesi gelmezdi aklıma
Bulduğumda seni,yokluk armağanınla geleceğini bilemezdim
Yinede hoşgeldin SEVGİLİ...





Oysa ne çok, geç kalmıştım seni beklemeye,anladım
Ben senli şeylerle boğuşurken,sen benimle tanışabilmiş’miydin ki?
Ben AŞK, ben SEVDA limanı,ben SİYAH İNCİ, bilinmezdeki sevgili
Özlemenin tadına ne çok varmışsın,bensiz rüyalarda
Uyan sevgili..
Hayat geç kalmayı affetmez...



Yağmurla gel,avunmuşluklarından,gecikmelerinden,arında gel!!!



...siyah inci...