Gelsene hadi.
Bi zamanlar çekip gittiğin gibi,
Dönsene yine .
Hadi durma!gel.
Fark etmez ne sabah,nede akşamın zifirisi
Karanlığın işvesi veya sabahın ertesi.
Çık gel ansızın,hadi durma kapat kapıları ,pencereyi.
Küçük adımlarla çık yola,bilmesin kimseler
Sokaklar fark etmesin geldiğini.
Ya rüzgarlar!
Onlar hiç bilmesin.
Yokluğunu hissetmesin koca şehir.
Göz yaşlarını sakla koy cebine akmasın
Kirpiklerinden sevda ağını çekip fırlat.
Dün gece gibi,yine sessizce,yine tekbaşına
Ve anılarımızı sarıp sarmala.
Sokakların doyasıya tadını alıp gel bana.
Korkma sakın.olmasamda yanında
İçimin melekleri göz kulak olur sana.

Senden sonra çok değişti buralar
Ne’KIŞ’lar uğradı senin yokluğunda ne ’KIŞ’lar.
Üzerimden ne seneler geldi geçti.
Bedenim kaç kere kayboldu bu ay karanlıklarda.
Her fırsatta çekip gitmek istedim ama
BELKİ GELİRSİN diye çıkıpta gidemedim aslında.

Yüklediğim ölümlü duygularımı,
Senden arta kalan o al yazmayı,
Dün gibi gittiğin o anı,
Hep şuramda, sol yanımda sakladım.
Sana gel demiştim ya
Aslında hayalindi konuştuğum
Hayaldi senle olan son bi kaç anım
Gelmeyeceğini bildiğim içindi bu ölüm oyunu
Şimdi kim bana engel olabilirki
Kim bana seni getirebilirki
Ve biliyormusun mevsimler üşümüştü senin yokluğunda
Ne yağmurlar vardı beni öldüren diri diri
Kaç kere kayboldum bu koca şehirde
Kaç kere adımı unuttum biliyormusun?
Ama seni hep hatırladım ya da hatırladığımı sandım
Adını her gittiğim yerde haykırdım
Olurda bir gün dönersin diye
Hatıra bıraktım senden
Ve mezar taşıma yazılıdır oda bir kalp taşıyordu
Hemde en temizinden!!!