İklimyıkıcı aşklar mevsimindeyim kurumuş ve eskimiş bir yaprağın damarındayım bir yağmur yağsa ben belki fırtınayla gelirim sana ölümsüzlüğüyle gelirim nefes nefese bir rüyanın bu gök çatlasa da lanet rüzgarlar şımarsa da arkandan yine de gelirim sana attığım naranın en deneyimsiz notasıyım bu coğrafyanın en serseri rotasıyım bir güz griliğinin kül ve dumanına sakladım aşkına salladığım tesbihimi külhan bir rakı kadehi… düşkün bir sigara dumanıyım hangi otobüse binsem hiçbir/i durağa yanaşmıyor hangi tren alsa bu kimliksizliğimi hiçbir/i istasyon kabul etmiyor vazgeç ulan o zaman vazgeç bu dipsiz yürekten bu doyumsuz kasırgadan vazgeç çiy taneme güneş vurdu içimdeki çiçek çöle durdu bu sel bu heyelan aldı bu yüreği depremlere savurdu ben giderim bir rüzgar gelir mimozalar açar caddelerin puşt soğuğunda harfler cebimde omzumda ceketim en fazla hoşçakal derim ben yürürüm su yürür dışımda bir çiçek büyür ben yürürüm su yürür içimde bir bulut üşür şimdi bu suçlu hikaye fırtına boran yalnızca bu mudur saklıma tutunan aşk deme aşk deme bende bir dal kırılır bende iklim kırılır, gül kırılır bende hayat kırılır aşk deme be aşk deme... Ali Kemal Tanyıldız mart-mayıs 2007 |
AMA DEMİŞSİNİZ
TEBRİKLER...