yazı..
senin kavgan kendi içinde
aşkın ayak seslerini duyuyorsun istemesende yankılanıyor bomboş dehlizlerinde sokakların ıssız.. saklanıyorsun köşe bucak gölgelerde.. başını uzatmaya korkuyorsun hayaline dahi dalsan başın; dönüyor dönüyor dönüyor.. kelimeler bile hızlanıyor. yükselen hayaletin birden yer çekimine kapılıyor sonra. uyanıyorsun aniden hala saklandığın yerdesin, kuytularda hala korkunun sıcaklığı etrafında güvendesin yalnızlığının konukluğunda ardından derin bir nefes; - oh çok şükür, hala yalnızım.. hadi; kalk sessizlik seni bekler solukların sarmalasın yine onun yerine zindanlarında.. salina 19haziransalı’07_oda 23:17 |
Hep kendine çıkan
Bir yokuş insan.
Bıkmıyor asırlardır
Kendiyle kavgasından.
Ne vazgeçiyor sevdadan
Ne de umutların
Ardından
Koşuşturmaktan
..............diye yazmıştım, şiirini okurken gülümsedim aynı teşhiste birleşmişiz nerdeyse..
senin kavgan kendi içinde
aşkın ayak seslerini duyuyorsun
istemesende
yankılanıyor bomboş dehlizlerinde
sokakların ıssız..
saklanıyorsun köşe bucak
gölgelerde
.............Kutlarım güzel şiirini, esen kal sevgilerimle..