hüzün(hüzün) rüzgâr; dışarıda esiyor içerde içim ürperiyor geceden beri ardı arkası kesilmeyen yağmur; bana ilk defa hüzün veriyor onlar; aslında hüznü temizliyor binaların dışından, camlardan ve; sokaklardan yavaş yavaş hüzün akıyor kaldırımlardaki birikintilere hüzün erimiş bastıkça ayaklarıma bulaşıyor hüzün; beni (hiç) terk etmiyor |
salih ÇETİN