GURBET YANGINIİçimde sönmeyen gurbet yangını Beni yaka, yaka küle çevirdi Ne küsü bilirim, nede dargını Sohbeti unuttuk lala çevirdi Evimden çıktım otuz beş yıl önce Ne fidanım oldu nede bir gonca Yabancı oldum yeni nesil gence Gitmeyi, gitmeyi ele çevirdi Akrabalar ölür görmez gözlerim Bacıyı, kardeşi, dostu özlerim Dayanmaz yüreğim tutmaz dizlerim Geçmeyen günleri yıla çevirdi Her yerde karşıma özlemi çıkar Her of çekişim de içimi yakar Gurbetin insanı bir tuhaf bakar Yüzümü bembeyaz kile çevirdi Ziyaret etmeye kimseler gelmez Yaban el komşudan akraba olmaz Gurbeti görmeyen halimden bilmez Hepimizi garip kula çevirdi Gitsemde köyüme arada bazı Gurbette bitmedi gönlümde sızı Öyle özledim ki köyüm de yazı Özlemi, hasreti göle çevirdi Necati diyorki çektiğim yeter Köyümün insanı burnumda tüter Gurbette yaşamak ölümden beter Gözüm de yaşları sele çevirdi Necati KEÇELİ İZMİR |