BÜYÜKBABA'MA
Bir güzel ruhlu,
Büyük ,vardı dünyamda. Elimi tuttuğu an, Duyduğum güvenden, Göğsüm kabarırdı. Bir güzel ruhlu, Büyük,vardı dünyamda. Sevgisini,hiç korkmadan, Bolca verirdi çevresine. Mavi gözlerinin içine, Gülümsemesine, Saklardı da kuvvetini, Çocuklaşıverirdi birden bire. Sevgisini bana çokça verirdi. Hiç unutmadım,unutamadım, Meğer,büyüklükler saklanabilirmiş, Küçücük yüreklerde. Büyüklüğünün kudreti, Yaşıyor yüreğimde... serap ertence[gönülle sohbet]Büyük babam FUAT BALKAN’IN ANISINA... |
Küçücük yüreklerde"
*
'Güzel ruhlu' güzel adamlar...
"O güzel insanlar, o güzel atlara binip gittiler" ya dünyamızdan, bizi ıssızlığa koyarak...
***
Küçük bir öneri: Şiirde olabildiğince dilbilgisi imlerinden kaçınmalı şair. Özellikle de dize sonlarındaki (,) virgüllerden, noktalardan. Sadece çok gerekli yerlerde (,) konulabilir. Benzeş sözcüklerin arasına. Bir de vurgu gereken yerlerde.
Dostlukla,