SÜRGÜLÜ DEMİR KAPIÇamura düşen külde dem olmadan kirpiğinin utancı Mitolojik zamanlardan Dekoltene kanını akıtarak Son bir hesabım vardı seninle demek için gel Ama şimdi değil Kolları omzundan kesik bir kolpacının İşkence gördüğü bir depoda Sürgülü demir kapıdan girdiğinde Sağ tarafta ön ayakları kırık, bitlenmiş bir koltuğa yatacağım iki saatliğine Uyandırma beni Usul usul gir Uslu uslu otur bir köşeye Göbek atıp, çekirdek çitlediğin kadınlar matinesinde değilsin, unutma Kanlanmış gözbebeklerine havai fişek gibi düşen mitralyözlerin Esrarını çözme saatindesin Hava kararmadan uyandırma beni Afyonum patlamamış olabilir |