Kimsesizliğe benzemez yalnızlık
Kimsesizliğe benzemez yalnızlık...
Yalnızlar çokluğun içinde ’yok’tur, Bir mumun alevinde yanar gözleri Bir boşlukta sallanan yarı sarhoştur. Yalnızın toplamı ’tek’, kalan’ı yoktur Tutunmaz uzanan ellere asla, Tüketmez sözleri ortada fazla, İlk bakışta yapılan haksız infazla Yalnızlar ’yok’luğun içinde ’çok’tur Yalnızın kimsesi çok, ’yalnız’ı ’YOK’tur Elif Şebnem Akal |
Kutlarım bu güzel şiirinizi
sevgilerle kalın