Kalemler kırılsa da, celladın masasına
Sevgili minnetim yok, zalimin yasasına
Yüreğim çivilense, bir idam sehbasına
Sana bakan gözlerle, tek seni seveceğim

Gel canım boranım ol, rüzgarınla savrulam
Ellerin ellerimde, ateşinle kavrulam
Ağrı, süphan demeden, vuslatına yorulam
Sevda akan yüzlerle, tek seni seveceğim

Kim demişki biçare, sevenler kavuşmazmış
Gönülden akan ırmak, menzile ulaşmazmış
Bir güvercin yüreği, şahinle tanışmazmış
Özlem kokan özlerle, tek seni seveceğim

Cehennem olsa bile, sevgili son durağım
Bedenim işkencede, kor damlasa dudağım
Seninle mavileşir, restorasız konağım
Nergis takan tezlerle, tek seni seveceğim

Ne yıldızlar üşüdü, hoyratlar yankısına
Yokluğun hüsran olur, içimin acısına
Kalbim bir gün teklerse, hasretin sancısına
Türkü yakan sözlerle, tek seni seveceğim

MEHMET GÜVEN